Toen ik zes jaar oud was ging ik voor het eerst naar de bioscoop met mijn vader. De film ‘Belle en het Beest’ was net uit en ik vond het reuze spannend! Het scherm voelde gigantisch, ik had mijn favoriete snack (popcorn) bij mij en mijn vader naast me. De film was een en al magie. De karakters, liedjes, het verhaal… Kinderfilms, met name Disney films, weten romantiek goed aan te raken en ik vermoed dat dit veel invloed op mij heeft gehad als het gaat om mijn verwachting in de liefde.
Nee, ik ben daarna niet zingend op zoek gegaan naar een beest of kikker om mij te redden, maar het feit dat er vaak geen ruzie of andere conflicten worden getoond tijdens dit soort films geeft wat mij betreft een vertekend beeld van hoe de liefde écht is. Voor mij dan. Misschien heb jij een andere ervaring en is het allemaal koek en ei ;-)
Stiekem verliefd
Op de basisschool had ik regelmatig verkering of intense verliefdheidjes waar de ander niet vanaf wist... Aanraken, kusjes geven, mama en papa spelen, schuifelen tijdens de kinderdisco en stiekem liefdesbriefjes schrijven, romantiek was een groot deel van mijn leven. En films hebben daar een aandeel in gehad. Met mijn vader keek ik onwijs veel romantische films en ging ik na het kijken ervan de rollen spelen. Dus ik identificeerde me met de karakters.
Verliefd op het verliefd zijn
Mijn langste relatie is tot nu toe vier jaar geweest. Daarvoor was het altijd tussen de zes maanden en twee jaar. Niet heel interessant verder meer wat ik wél interessant vind, is dat ik nooit echt alleen geweest ben. Een relatiehopper noemde ik mezelf ook wel. Verliefd op het verliefd zijn. Altijd had ik hoge verwachtingen waardoor het vaak tot niks uitliep omdat ik dan teleurgesteld werd en de ander verliet voor iets ‘mooiers’.
Tantra workshop
In 2017 nam ik deel aan een tantra workshop van Bliss Your Body. Geen idee meer hoe dit op mijn pad kwam, maar ik had wel het bewustzijn dat ik een bepaald patroon aan het herhalen was op relatievlak, namelijk: wegwezen wanneer het te lastig werd.
De workshop nodigde mij uit om allereerst de verbinding met mijzelf te gaan voelen. Dit deden we onder andere door meditatie en dansen. Vervolgens werden we gevraagd om een partner te vinden en een spel in ‘grenzen aangeven’ te spelen. Mijn partner wandelde naar mij toe en ik moest aangeven met mijn hand waar mijn grens lag. Stoppen wanneer hij te dichtbij kwam. Vervolgens kregen we een opdracht om in aanraking grenzen aan te geven. Aanraking was toen heel klein: oogcontact, knuffel, hand vastpakken, of tegen elkaar aanzitten. Deze workshop opende mijn ogen over bewust in contact treden met een ander. En wat grenzen zijn, die van mijzelf maar ook die van een ander te ervaren.
Wat heeft dit met het verhaal hierboven te maken?
Tantra heeft mij veel geleerd over in verbinding zijn met een ander. Dit geldt niet alleen voor een liefdesrelatie maar ook in vriendschappen bijvoorbeeld. Het liet en laat mij zien dat iedereen verschillende behoeften heeft en een eigen rugzakje bij zich draagt met overtuigingen en patronen. Het leert mij dat communiceren een onwijs belangrijke tool is als het gaat om een gezonde relatie in stand houden. Tantra leert mij ook om verwachtingen los te laten.
Fairytale dieptes
Je kunt door aandacht en ruimte voor jezelf en een ander gezondere relaties creëren. En voor mij begon dat door mijn eigen grenzen leren kennen en durven uitspreken.
Een collega zei vorig jaar tegen mij: “Jess, er bestaat geen perfecte man of relatie. Het gaat echt om geven en nemen. In gesprek blijven gaan met elkaar en je grenzen kennen en uitspreken. En die van een ander ook respecteren.”
Belle en het Beest heb ik inmiddels losgelaten. Zoals mijn lieve vriend vaak zegt: als je de schaduwkant van jezelf en van een ander kunt omarmen – en dat is soms fucking lastig! – dan kun je wel tot fairytale dieptes komen…
Liefs Jess
Comentarios